با تکنولوژی کشاورزی بیشتر آشنا شوید

تکنولوژی کشاورزی که به نام “ Ag Tech ” هم شناخته می‌شود، در سال‌های اخیر  تغییرات زیادی داشته‌است. در سال ۲۰۱۵ میلادی سرمایه‌گذاری در حوزه تکنولوژی کشاورزی به رقم چشمگیر ی افزایش داشت. با این حال جمعیت زمین دائما در حال افزایش است و این احتمال وجود دارد که دسترسی به منابع غذایی در آینده دچار مشکل شود. چگونه می‌توانیم از این اتفاق جلوگیری کنیم؟ افرادی که در صنایع حضور دارند یعنی کشاورزان و تولید کنندگان غذا باید تغییرات دیجیتال در زمینه کشاورزی را با آغوشی باز بپذیرند. بشر با استفاده از تکنولوژی به عنوان یک منبع پایدار و مقیاس‌پذیر قادر است کشاورزی را به سطوح تازه‌ای از پیشرفت برساند و همچنان به آن رونق بدهد.

اینترنت اشیا به شیوه‌ای مناسب در حال تداخل پیدا کردن با صنعت کشاورزی است و ظرفیت بالایی برای استفاده در صنعت غذا دارد. براساس گزارشی که توسط سیسکو پیدا شده است، اینترنت اشیا می‌تواند ارزش آفرینی معادل  ۱۴.۴ تریلیون دلار برای صنعت کشاورزی داشته باشد. اینترنت اشیا در واقع همان ساده‌سازی جمع آوری، بازرسی و توزیع منابع کشاورزی با کمک سنسورهایی است که در تجهیزات و وسایل مختلف کار گذاشته می‌شوند.

سنسورهایی که به صورت استراتژیک اطراف زمین‌های کشاورزی کار گذاشته می‌شوند و از تکنولوژی‌های تشخیص تصویر برخوردارند، برای کشاورزان این امکان را فراهم می‌کنند  که وضعیت محصولات خود را از هر نقطه‌ای در این دنیا رصد کنند. این حسگرها اطلاعاتی به روز را به صورت آنی برای کشاورزان ارسال می‌کنند تا براساس آنها تغییرات لازم را در محصولات خود اعمال کنند. تصور کنید اپلیکیشنی در اختیار دارید که به شما می گوید چه زمانی گیاهان کاشته شده در حیاط منزلتان به آب و دیگر مواد مغذی نیاز دارند. در این صورت خیلی از مشکلاتی که برای پرورش گیاهان پیش رو دارید از بین می‌روند. سنسورهای اینترنت اشیا که درون مزارع کار گذاشته می‌شوند همین کار را برای کشاورزان انجام می‌دهند، اما در  مقیاسی بزرگ‎تر که به تولید حجم بیشتر غذا و مصرف آب کمتر می‌انجامد. این نتیجه دقیقا همان چیزی است که صنعت به آن نیاز دارد.

کشاورزی مرکز ثقل زندگی در هر جامعه‌ است و بخش مهم زندگی در کره زمین یعنی تامین خوراک را بر عهده دارد.  کشاورزی سنتی پرزحمت و کم بازده است. همین موضوع می‌تواند یکی از دلایل روبگردانی از آن باشد. ورود تکنولوژی به این عرصه و هوشمندسازی آن می‌تواند این وضعیت را بهبود بخشد. ماشین آلاتی مثل کمباین و تراکتور توانسته‌اند به کشاورزی سنتی نفوذ کرده‌اند، با این حال برای گسترش کشاورزی و تغییر در این حرفه به ابزارهای هوشمند و تازه بیشتری نیاز داریم که انرژی کمتر و بازدهی بیشتری داشته باشند. یکی از مهم‌ترین تغییرات در حوزه تکنولوژی کشاورزی، ورود اینترنت اشیا به این حوزه است؛ اینترنت اشیا در حال عوض کردن چهره زندگی بشر است و کشاورزی هم از آن مستثنی نیست. به کمک اینترنت اشیا و هوش مصنوعی، دستگاهها و ابزارهای کشاورزی، اطلاعات مربوط به خاک، هوا و آب را از محیط جمع می‌کنند و در نهایت برای کشاورز اطلاعات خوبی از این محیط فراهم می‌کنند. این تکنولوژی اطلاعات به دست آمده را تحلیل می‌کند و بر اساس آن، عمل کوددهی، آبیاری و غیره  به شکل  خودکار و طبق تنظیمات کشاورز انجام می‌شود.

کشاورزی هوشمند اصطلاح تازه‌ای در زمینه کشاورزی است و توسعه روستایی است. این شاخه از فناوری اطلاعات بر ارتقای تکنولوژی در کشاورزی از طریق بهبود روند جمع آوری و پردازش اطلاعات و ارتباطات متکی است. کشاورزی هوشمند شامل تصویر سازی، طراحی، پیشبرد، بررسی و کاربرد راههای خلاقانه برای استفاده از تکنولوژی‌های اطلاعات و ارتباطات در حوزه روستایی با تمرکز بر کشاورزی است.

تکنولوژی‌های اطلاعاتی و ارتباطاتی با استفاده از روش‌هایی خلاقانه برای رفع چالش‌های مرتبط با کشاورزی، پتانسیل حمایت از پیشرفت کشاورزی در کشورهای محروم را  دارند.

موارد استفاده از فناوری‌های اطلاعاتی و ارتباطی در کشاورزی هوشمند

تکنولوژی‌های بی سیم کاربرد زیادی در کشاورزی هوشمند دارند. بزرگترین کاربرد آنها، دوربین‌های امنیتی بی‌سیم است که به راحتی نصب می‌شوند و برای انجام آن نیازی به متخصص و فعالیت‌های پیچیده نیست.

سیستم موقعیت یابی جهانی (GPS)

استفاده از این سیستم‌ها در کشاورزی، کار موقعیت‌یابی و نقشه‌کشی از موقعیت زمین را آسان کرده است.  قیمت گیرنده‌های GPS در طول سال‌های اخیر کاهش چشمگیری داشته و همین امر محبوبیت آن را برای استفاده‌های شهری دوچندان کرده‌است. با استفاده از  GPSشهروندان معمولی می‌توانند نقشه‌های ساده، اما بسیار دقیق و دیجیتالی را بدون نیاز به متخصص نقشه‌کشی تهیه کنند.

به طور مثال در کشور کنیا برای جلوگیری از ورود یک فیل به زمین‌های کشاورزی و آسیب ندیدن محصولات، تنها راه حل وصل کردن یک دستگاه جی پی اس به فیل بود. پس از آن اگر فیلی به زمین نزدیک می‌شد، پیامی به صاحب زمین ارسال می‌شد و او را مطلع می‌کرد. در این شرایط، فیل،بدون آسیب زدن به زمین کشاورزی آزادانه زندگی می‌کند.

سیستم اطلاعات جغرافیایی

سیستم های اطلاعات جغرافیایی (GiS) به طور گسترده در کشاورزی هوشمند مورد استفاده قرار می‌گیرند. با کمک این سیستم‌ها از زمین‌های کشاورزی به صورت دیجیتال نقشه‌برداری می‌شود و اطلاعات مختلفی شامل توپوگرافی و حد فواصل در نقشه‌ها برای آنالیز راحت‌تر خاک، با سایر داده‌های آماری ترکیب می‌شوند. سیستم اطلاعات جغرافیایی با استفاده از این اطلاعات و نمونه‌گیری به کشاورز کمک می‌کند درباره نوع و مکان کشت محصول خود تصمیم بگیرد.

سیستم آبیاری و کوددهی هوشمند

این سیستم طبق اطلاعات جمع آوری شده از محیط، کار آبیاری و کوددهی را به طور خودکار انجام می‌دهد. اطلاعات محیطی شامل نوع گیاه موجود در زمین، میزان نیاز آن به آب، شرایط آب و هوایی روز، اقلیم منطقه، کیفیت و میزان کود خاک و غیره شامل این اطلاعات می‌شود. سیستم آبیاری و کوددهی هوشمند این اطلاعات را به کمک سنسورها از محیط دریافت می‌کند و پس از آنالیز ، زمین را به مقدار لازم آبیاری و کوددهی می‌کند.

استفاده از تکنولوژی‌های تلفن همراه به عنوان ابزار مداخله در کشاورزی، در جهان رو به افزایش است. فراگیری استفاده از گوشی‌های هوشمند از چند جهت تاثیر مثبتی بر کاهش فقر و قابلیت دسترسی به عنوان چالش اصلی در بهره برداری از پتانسیل کامل در کشاورزی دارد. دسترسی به گوشی هوشمند در همه مناطق حتی مناطق روستایی باعث گسترش خدمات ICT ورای یک پیام متنی یا صوتی شده است. برنامه‌های کشاورزی، باغبانی و دامپروری متعددی برای نصب در گوشی‌های هوشمند وجود دارد. به کمک آنها می‌توان زمین کشاورزی، باغ یا آغل را از خانه و کیلومترها دورتر مدیریت کرد.

از کنار هوشمندسازی زمین‌های کشاورزی و سیستم‌های کشاورزی هوشمند نباید به سادگی عبور کرد. بودجه‌ای که برای این موضوع صرف می‌شود،  با نتایجی مثبت جبران می‌شود.

گرایش جوانان به فضای اینترنت و گوشی هوشمند می‌تواند نشانه‌ای از جذابیت کشاورزی هوشمند برای آنان باشد. با به کارگیری این نوع کشاورزی، مهاجرت از روستا به شهر کاهش چشمگیری پیدا می‌کند.  حتی جوانانی که برای انجام مشاغل صنعتی به شهرهای بزرگ مهاجرت کرده‌اند، به روستای خود بازگشته و شغل کشاورزی را ادامه می‌دهند.

جنبه ی مثبت دیگر این موضوع، استقلال نسبی جوامع است. کشورهایی که به کشاورزی هوشمند روی آورده اند، دیگر نیازی به واردات محصولات کشاورزی مثل گندم از کشورهای خارجی ندارند.

صرفه جویی در مصرف انرژی هایی مثل آب یکی دیگر از مزیت های کشاورزی هوشمند است که اهمیت آن برای کشورهای کم آبی چون ایران مضاعف است. صرفه جویی در مصرف انرژی و همچنین جلوگیری از فساد محصولات کشاورزی باعث صرفه جویی در هزینه ها نیز می شوند. در واقع کشاورز نه تنها متحمل ضرر نمی شود، بلکه سود بیشتری به دست خواهد آورد.

فناوری کشاورزی برای تولید ماشین آلات کشاورزی نیز مورد استفاده در مزرعه ایجاد شده است. آنها شامل ماشین‌هایی برای تمیز کردن خاک، آبیاری زمین، کشت محصول زراعی، حفاظت از آفت زدن و حذف علف‌های هرز، برداشت، تغذیه دام و مرتب‌سازی و بسته‌بندی محصولات استفاده می‌شوند. تکنولوژی کشاورزی انقلابی در این زمینه ایجاد کرد که به دلیل نیاز اساسی برای تهیه غذا و جمعیت رو به رشد ایجاد شد. این ماشین‌ها به میزان زیادی تولید مزارع را افزایش داد و به طرز چشمگیری  شیوه کار مردم و تولید غذا را در سراسر جهان تغییر دادند.