با مسائل ایمنی برای شروع کار کشاورزی آشنا شوید

شروع کار کشاورزی

کشاورزی صنعتی خطرناک است و کشاورزان و کارگران مزارع در شرایطی مشغول به کار با دستگاه ها ، ماشین آلات و مواد شیمیایی و حیوانات هستند که خطرات بسیاری برای آنها به همراه دارد؛ به همین دلیل رعایت مسائل ایمنی برای شروع کار کشاورزی ضروری است. کشاورزان ضمن شناختن خطرات فعالیت در این زمینه، باید راههای پیشگیری از آن را نیز بشناسند.

کشاورزان و کارگران زمین‌ های کشاورزی در معرض تاثیرات آب و هوایی نامساعد، صدا و گرد و غبار هستند. این خطرات شامل اعضای خانواده آنها از جمله کودکانی که در حال فعالیت در مزرعه هستند نیز می شود. بر اساس یافته های موسسه بین المللی “NIOSH” ، فوت کارگران بخش کشاورزی در نتیجه صدمات ناشی از کار به میزان ۲/۱۹ در هر ۱۰۰ هزار کارگر در سال ۲۰۱۵ بوده است؛ در مجموع این آمار، شامل ۴۰۱  کشاورز و کارگر از دو میلیون و ۸۸ هزار کارگر تمام وقت می‌شود که در بخش تولید کشاورزی استخدام شده‌اند.

شروع کار کشاورزی

هر روز کارگران، ۱۰۰ مورد آسیب غیرکشنده در زمان کار را تجربه می کنند. حوادث حمل و نقل مانند چپ شدن تراکتور که منجر به مرگ می شود و همچنین بسیاری خطرات دیگر، از جمله خطرهای کار در مزارع است. کشاورزی نسبت به بسیاری از صنایع، از نظر ایجاد خطر برای افراد، متفاوت است. علاوه بر این، خطرات ممکن است برای پرسنل خدمات اورژانس و دیگر متخصصان مراقبت های بهداشتی وجود داشته باشد. این خطرات ممکن است از طریق مراقبت و کمک به قربانیان حوادث مزرعه منتقل شود.

 

کارگران شاغل در بخش کشاورزی شاید به نوعی بیشتر از سایر مشاغل در معرض خطرات زیست محیطی قرار می گیرند که برای سلامتی آنها زیان آور است. کشاورزان و کارگران مزارع از افزایش بیماری های تنفسی، کاهش شنوایی ناشی از صدا، اختلالات پوستی، سرطان های خاص، مسمومیت با مواد شیمیایی و بیماری های مرتبط با گرما رنج می برند. در این زمینه پیشگیری هایی وجود دارد که می تواند برای کاهش و یا حذف این خطرات انجام شود.

 

چه مسائلی بر سلامت کشاورزان و کارگران مزارع اثرگذار است؟ راههای پیشگیری از آن ها چیست؟

قرار گرفتن افراد در معرض مواد شیمیایی:

آفت کش ها، کودها و گازهای سمی بخشی از عوامل ایجادکننده این خطر هستند. آسیب همچنین ممکن است از فعالیت های معمول کشاورزی مانند تجزیه کود و ذخیره سازی محصول سیلو ایجاد شوند.

شروع کار کشاورزی

خطرات تنفسی:

فعالیت های کشاورزی خطرات تنفسی بسیاری برای کشاورزان به همراه دارد. قرار گرفتن در معرض این خطرات با سرفه های شدید همراه است و  در ۲۰ تا ۹۰ درصد کارگران مزارع و خانواده هایشان در ارتباط است. علائم برونشیت در کارگرانی که در محل نگهداری خوک و مخازن نگهداری گندم فعالیت دارند، به وضوح مشاهده شده است. بهترین راه پیشگیری از بیماری های تنفسی، استفاده از ماسک است که توسط موسسه ملی ایمنی و بهداشت حرفه ای (NIOSH) تأیید شده است. تصفیه کننده های هوا آلودگی ها را از هوا حذف می کند و می تواند در فضای دارای اکسیژن کافی مورد استفاده قرار گیرد. تهویه های مناسب نیز در شرایط محدودیت اکسیژن یا فضاهای دارای گازهای سمی شدید مورد استفاده قرا می گیرند.

قرار گرفتن در معرض گرد و غبار زیاد، افتادن از نردبان و برخی تجهیزات کشاورزی، مخازن غله و سایر ارتفاعات نیز بخش دیگریاز حوادث مربوط به کشاورزان است.

 

از دست دادن کنترل و هدایت تراکتور :شروع کار کشاورزی

اگر مسیر رفت و آمد کشاورزان بدلیل شرایط جوی لغزنده باشد، می تواند منجر به سقوط و تصادف شود. بسیاری از مصدومان در زمین کشاورزی کودکان هستند.

به دلیل قرار گرفتن در معرض اشعه ماورای بنفش خورشید،  اختلالات پوستی از بیماری های شایع در بین کشاورزان است. گرمازدگی و سرخی پوست، عفونت و گزش توسط گیاهان و حشرات از دیگر آسیب های پوستی است که اغلب کشاورزان به آنها دچار می شوند. برای پزشک ها و متخصصان شناختن مواد شیمیایی و سایر عوامل که کشاورزان در معرض آن قرار دارند بسیار مهم است. پوشیدن لباس های مناسب برای حفاظت در برابر مواد شیمیایی و همچنین شستشوی دائم از موثرترین روش های پیشگیری است.

آسیب های مفصلی و رباط:

عوارضی که می توانند منجر به شرایط آرتریتی یا ورم مفاصل شود. این حوادث در نهایت روی توانایی حرکت فرد اثر می گذارد.

 

شروع کار کشاورزی

کاهش شنوایی ناشی از سر و صدا:

این مشکل شغلی به دلیل در معرض صدای بلند قرار گرفتن ایجاد می شود و  ۵۵ تا ۷۲ درصد شنوایی افراد را تحت تاثیر قرار می دهد. قرار گرفتن در معرض صداهای بلند ناشی از ماشین آلات و تجهیزات است که می تواند باعث کاهش شنوایی شود. صداهای بلندتر از ۸۵ دسی بل آسیب های جدی به شنوایی فرد وارد می کنند. قرار گرفتن در معرض سر و صدای بیش از حد، مانند آنچه که توسط تراکتورها، کامباین ها، شخم زن، خشک کن دانه و اره برقی تولید میشود، می تواند باعث کم شنوایی دائمی شود؛ مگر اینکه اقدامات کنترل صدا صورت گیرد.

 

گوش ها دو علامت هشدار دهنده در برابر صدای بیش از حد هستند:

تغییر موقت آستانه شنوایی (TTF) و وزوز کردن گوش (tinnitus).  اگر شما به صورت مستقیم با صدای بلند مواجه می شوید، باید آزمونهای شنوایی دوره ای داشته باشید. این تست، به نام آوانوگرام، نشانه هایی از افت شنوایی را نشان می دهد. اگر در این تست به از دست دادن یا کاهش شنوایی اشاره شد، باید میزان قرار گرفتن در معرض سروصدا را کاهش داد. برخی از صداها به دلیل داشتن دسی بل خاص قابل تشخیص نیستند، اما می توانند منجر به کاهش میزان شنوایی افراد شوند. تحقیقات نشان داده است کودکانی که در معرض این صداها قرار دارند به عارضه کم شنوایی پیش رس مبتلا می شوند.

 

 

گرمازدگی:

این حالت زمانی رخ می دهد که بدن در معرض گرمای بیش از حد توان قرار گیرد. حرارت و رطوبت بالا، نور خورشید و کار سنگین احتمال گرما زدگی را افزایش می دهد. استفاده از فن، تهویه و سایه بان می تواند میزان گرما زدگی را کاهش دهد. نوشیدن آب زیاد قبل، حین و بعد از کار و همچنین پوشیدن جلیقه های خنک کننده که حاوی ژل های خنک کننده هستند نیز از عوامل بازدارنده گرما زدگی است.