قدمت زالو درمانی Hirudo Medicinalic را به بیش از ۱۵۰ سال قبل از میلاد مسیح دانستهاند که نخستین بار توسط مصریها استفاده شد و پس از در بین ایرانیان و رومی و بعدها در اسلام رواج پیدا کرد. در این شیوه درمانی سنتی پوست را پاکسازی کرده و زالوهای طبی را بر روی آن قرار میدهند. زالو نوعی کرم خونخوار است که با مکیدن خون انسان بیماریهای زیادی را در او درمان میکند.
دراینبین زالو درمانی علاوه بر درمان بیماریهای مختلف، تأثیرات مطلوبی بر روی خود پوست بر جای گذاشته و سبب زیبایی و پاکسازی آن میگردد که در ادامه بیشتر به این مطلب پرداخته میشود.
در سال ۲۰۰۴ سازمان غذا و داروی آمریکا زالو درمانی را برای درمان بیماریهای زیر مؤثر دانسته و استفاده از این شیوه را قانونی اعلام کرد:
– صدمات ناشی از کوفتگیها، خونمردگی و ورم
– بیماری پوستی و جوش
– جراحی پلاستیک و پیوند اعضا
– بیماریهای سیستمهای حرکتی
– آرتروز و رماتیسم مفصلی
– بیماریهای چشمی و تورم چشم
– بیماریهای گوش
– بیماریهای قلبی-عروقی و تنگی عروق
– اسپاسم و دردهای عضلانی
– اختلالات مربوط به سیستم گردش خون
ساختار بزاق دهان زالو از موادی تشکیل شده که هر کدام برای انسان مفید است. دسته اول شامل نروترانسمیتر بوده که بر روی پایانههای سلولهای عصبی تأثیر میگذارند. وجود هیرودین در بزاق باعث بیحسی در محل گزش شده و دردهای موضعی را کاهش میدهد. به خاطر این ماده فرد در هنگام عمل زالو درمانی دردی احساس نمیکند.
این دسته نقاط تعریفشده در طب سوزنی را تحریک مینمایند. دسته دیگر مواد بزاق دهان زالو سیستم گردش خون و مویرگها را تحت تأثیر خود قرار داده و از لخته شدن و التهاب جلوگیری مینماید. هیستامین دیگر مادهای است که در بزاق دهان زالو وجود دارد که سبب گشایش رگها و عروق میشود. همچنین آنزیم هیالورونیداز موجود در آن خاصیتی ضد انعقادی و آنتیبیوتیکی قوی داشته که در درمان گلوکوم بسیار مؤثر است. از طرفی دیگر خاصیت آنتیبیوتیکی زالو درمانی در درمان استاف طلایی، دیفتری، میکروب سل و اسهال خونی تأثیرات خوبی در پی داشته است.
تحقیقات نشان داده که زالو درمانی تأثیرات شگرف و خارقالعادهای در درمان جوشها و جای آن و نیز لکهای پوستی دارد بهطوریکه از آن بهعنوان داروی شفادهنده پوست تعبیر میگردد.
وجود مواد مؤثری که در بالا به آن اشاره شد، زالو درمانی را در زمره پرطرفدارترین و مؤثرترین روشهای سنتی در درمان بیماری پوستی نظیر قارچها، اگزما و آلوپسیها قرار داده است.
پوست در اثر به اصطلاح خون کثیف که ناشی از افزایش میزان صفرا و سودا در خون است، تیره و کدر میشود که با انجام عمل زالو درمانی، این خون آلوده از بدن خارج شده و با تولید خون تازه پوست درخشان و روشن میشود. همچنین با مواد موجود در بزاق زالو که دارای خواص ضدالتهابی و ضد میکروبی دارد، آکنه و جوش از بین میروند.
مدتی پیش دمی مور هنرپیشه مطرح هالیوودی با انتشار خبری مبنی بر تأثیر زالو درمانی روی پوست خود و جوانسازی ده سال آن، انقلابی عظیم در رسانهها برپا کرده و افراد زیادی را به استفاده از این روش مشتاق کرده است.
برای انجام عمل هیردوتراپی یا در اصطلاح یداوی، فرد باید به یک مرکز مور تائید وزارت بهداشت مراجعه کند تا از صحت کار و تمیزی و از همه مهمتر کیفیت زالوها مطمئن باشد. متخصصان توصیه میکنند افراد برای زالو درمانی از شرایط روحی مطلوب برخوردار بوده و هرگونه استرس، خستگی و دیگر ناراحتیهای روحی را از خود دور سازد. همچنین باید قدرت و توان بالایی هم برای زالو درمانی داشته باشد.
در ابتدا پوست فرد با آب و صابون یا دیگر پاککنندههای غیر الکی و معطر یا توسط داروهای گیاهی پاکسازی و آمادهسازی مینمایند. برای اطمینان از تمیزی زالوها، بهتر است آنها نیز چند بار با آب شسته شوند. سپس زالو را در محل موردنظر قرار داده تا بچسبد و شروع به مکیدن نماید. در اول کار فرد دچار کمی سوزش خواهد شد که رفتهرفته کاهش پیدا کرده و از بین میرود.
در هر بار زالو درمانی به عدد زالو مشخص و نهایتاً ۲۰ تا بر روی پوست قرار داده شود و پس از برای مرحله بعد حتماً وقفهای ۲۰ الی ۲۵ روزه در نظر گرفته شود. سپس دوباره زالو درمانی صورت گیرد. درواقع به تعداد زالوهایی که در هر مرحله استفاده میشود به همان میزان باید صبر کرد.
در هنگام درمان بیماریهای و مشکلات مربوط به پوست، پزشکان توصیه میکنند به دلیل اینکه ممکن است محل گزش زالوهای بزرگتر بر روی پوست مانده و جلوه ناخوشایندی هرچند بهصورت موقت ایجاد نماید، بهتر است از زالوهای کوچکتر با تعداد بیشتر استفاده شود تا علاوه بر نتیجه بهتر و درخشانی بیشتر پوست، مسئله و ناراحتی در ناحیه گزش به وجود نیاید. اهمیت این امر بهخصوص برای افراد با طبع صفراوی و نیز پوستهای سبزه بیش از دیگران خود را نشان میدهد. زیرا در این دسته افراد محل گزش دیرتر بهبود پیدا میکند.
همچنین برای شروع کار، ابتدا در نواحی زیر چانه، پشت گوشها یا کنار صورت را بهتر است زالو درمانی کرد و در صورت نبود مشکل، زالو را مستقیم بر روی محل لکها و یا جوش قرار دارد. جالب اینجاست که در برخی موارد با زالو درمانی در نواحی گفته شده، مشکلات پوستی حل شده و نیاز به قرار دادن مستقیم نیست.
نکته مهم دیگر این است که هر زالو فقط یکبار قابلاستفاده است و هرگز نباید دوباره حتی برای خود فرد مورداستفاده قرار گیرد.
زالو درمانی یکی از روشهای بسیار کهن و سنتی بوده که ابوعلی سینا به عنوان پدر پزشکی دنیا نیز به آن اشاره کرده است. این روش چنانچه طبق اصول و قوانین طب سنتی و نیز در مراکز مجاز معتبر توسط افراد خبره و متخصص انجام گیرد، عموماً بیخطر بوده و عوارض چندانی مگر در موارد نادر ندارد که البته این عوارض احتمالی قابلپیشگیری و کنترل هستند.
از جمله عوارض مهمی که میتوان بر اثر زالو درمانی بر روی پوست به وجود آید میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
_ خونریزی شدید در محل گزش به علت استفاده از تعداد زیادی زالو
– امکان انتقال آلودگیهای میکروبی توسط زالوهای غیر طبی و رشد یافته در محیطهای آلوده
– عوارض ناشی از زالو درمانی توسط افراد سودجو با بهکارگیری زالوهای غیر طبی و سمی
– افراد مبتلا به بیماریهای گوارشی نظیر نفخ معده، یبوست و غیره
– افراد سردمزاج
– افراد زیر ۱۸ سال
– خانمهای باردار و خانمهای که در دروان قاعدگی هستند.
– افراد مبتلا به بیماری خود ایمنی
– افراد مبتلا به بیماریهای مشکلات انعقاد خون