حلزون، شاخهای از نرمتنان و از رده شکم پایان (گاستروپودا) بوده که در همه جای دنیا به خصوص در مناطق با پوشش گیاهی زیاد یافت میشوند. حلزونها با اندازه کوچک ۰.۵ سانتیمتری تا بزرگ ۸۰ سانتیمتری و وزن ۰.۱ گرم تا ۱۸ کیلوگرمی از تنوع گونه بسیار زیادی برخوردار است؛ طوری که تاکنون ۱۰۰۰ گونه حلزون شناخته شده است.
حلزونها بر اساس زیستگاهشان در یکی از سه دسته، حلزونهای خشکی، حلزونهای دریایی و حلزونهای آب شیرین قرار میگیرند.
حلزون معمولاً عمری ۱ تا ۲۰ ساله داشته و در رنگهای سیاه، زرد، قهوهای و زرد مایل به قهوهای هستند. گونه خوراکی حلزون اسکارگو بوده که غذایی به همین نام نیز وجود دارد.
بدن حلزون از سه قسمت اصلی زیر تشکیل شده است:
۱. سر با دو بازوی حسی محل قرار گیری چشمها
۲. پای شکمی عضلانی پهن
۳. توده احشایی گنبدی در پشت دربرگیرنده اکثر اندامهای داخلی
حلزون جانداری هرمافردویت است؛ بدین معنا که اندامهای تولیدمثلی نر و ماده را هر دو دارد و میتواند به تنهایی اسپرم و تخمک تولید کند. لیکن برای بارور شدن تخمها لازم است که برای مبادله اسپرم، با دیگر حلزونها جفتگیری کند.
یک ماه پس از زمان جفتگیری، حلزون تخمهای کوچک سفیدی در تونل زیرزمینی حفر شده یا در پوشش برگ میگذارند. چند هفته طول میکشد تا حلزون نوزاد (لارو) از تخم بیرون آمده و دو سال بعد باِلغ شود. حلزونها معمولاً در طول سال ۶ بار تخمریزی میکنند و هر بار به طور متوسط ۲۰۰ تخم میگذارند. هر چند این عدد متفاوت است. مثلاً گونهای از حلزونهای قهوهای باغچه در هر بار ۸۰ عدد تخم میگذارد.
ولیگر نام مرحله رشد لاروی (نوزادی) حلزون است. در این دوره حلزون از یک کمربند مژکی برخوردار بوده که از آن برای شنا استفاده میکند.
بخش پشتی ولیگر به مرور رو به بالا بزرگتر شده و توده احشایی را به وجود میآورد.
جالب اینجاست که رشد توده احشایی در دو سمت چپ و راست به یک اندازه نیست؛ همین امر سبب میشود که توده احشایی پیچ بخورد و به شکل صدفی درآید. این توده معمولاً ۱۸۰ درجه برخلاف جهت عقربههای ساعت نسبت به دیگر اعضای بدن حلزون میچرخد. این مسئله از شگفتی های حلزون در دوران رشد بوده که به سازگاری بدن با شیوه زندگی حلزون کمک میکند.
اغلب حلزونها گیاهخوار بوده و از سبزیهایی نظیر ساقه، برگ و گلها استفاده میکنند. ولی در گونههای بزرگتر حلزون، شکارچی نیز دیده میشود که همهچیزخوار یا گوشتخوار هستند.
حلزون در چرخه زنجیره غذایی، منبع تغذیه حیواناتی نظیر سوسکها، مارها، قورباغه، لاکپشت و پرندگانی مثل اردک، مرغ و غاز به شمار میآیند.
همچنین حلزونهای ساکن در آب، طعمه ماهیها نیز میشوند.
بهعبارتدیگر این صدف سخت بیرونی مارپیچی در حلزون بالغ، وجه تمایز آن با سایر موجودات که از آن برای محافظت از خود استفاده کرده و در هنگام خطر به درون آن میرود.
از طرفی دیگر این ویژگی سبب به عقب راندن قسمتهای سنگین سر شده و مرکز ثقل را جوری تنظیم میکند که حرکت حلزون راحتتر و آسانتر باشد.