گوجه فرنگی با نام علمی _Solanum lycopersicum_ یکی از سبزیجات با میوهای سرخ رنگ و خوشبو و آبدار است. این گیاه بومی آمریکای جنوبی و مرکزی بوده که طی دورهٔ استعماری اسپانیایی ها به سایر نقاط جهان منتقل گردیده است. انواع مختلف این گیاه امروزه در سراسر جهان پرورش داده میشود.
با وجود این که گوجه فرنگی در علم گیاهشناسی یک میوه تلقی میگردد، لیکن در اغلب کشورها در دسته سبزیجات قرار داده میشود.
گوجه فرنگی سرشار از ویتامین سی و لیکوپن است. این میوه امروزه به روشهای مختلفی، بهطور خام یا بهعنوان یکی از مواد لازم برای تهیهٔ غذا، انواع سس و نوشیدنی مصرف میشود و بخش مهمی از رژیم غذایی مردم بسیاری از کشورهای جهان را تشکیل میدهد. کشت و پرورش این گیاه بهطور کلی در سطح جهانی، مساحتی حدود سه میلیون هکتار را به خود اختصاص دادهاست، که نزدیک یکسوم کل مساحت مختص به کشت ترهبار در جهان را شامل می گردد.
به علت اهمیت اقتصادی، این گیاه موضوع تحقیق و پژوهشهای بسیاری قرار گرفته و در علم ژنتیک به عنوان یکی از گیاهان الگو شناخته میشود. تحقیقات انجام شده بر این گیاه در سال ۱۹۹۰ به تولید نخستین نوع تراریختهٔ مجاز برای مصرف و تجارت در ایالات متحده آمریکا انجامید.
در حال حاضر بیش از ۷۵۰۰ رقم یا گونه گوجه فرنگی در سراسر جهان کشت میشود. این رقمها در اندازه، شکل، رنگ، طعم و بافت داخلی با یکدیگر اختلاف دارند. قطر آنها ممکن است از ۱ یا ۲ سانتی متر تا بیش از ۱۰ سانتی متر باشد. با این وجود بیشتر انواع گوجه فرنگی قطری بین ۵ تا ۶سانتی متر دارند. اغلب انواع گوجه فرنگی به رنگ قرمز هستند، ولی انواعی با رنگهای زرد، نارنجی، صورتی، بنفش، سبز، سیاه و سفید نیز وجود دارند.
بر اساس آمار سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد، فائو، از حدود ۱۳۰میلیون تن تولید گوجه فرنگی در جهان، چین با یک چهارم تولید جهانی گوجه فرنگی، تولید کننده اول این محصول بوده و به دنبال آن هند، ایالات متحده آمریکا، ترکیه، ایتالیا، مصرو ایران بزرگترین تولیدکنندگان گوجه فرنگی در سالهای اخیر بوده اند. در مورد تولید این محصول در ایران نیز باید گفت که، گوجه فرنگی محصول بومی ایران نبوده، ولی با توجه به تنوع اقلیمی ایران، کشت این محصول در ایران به خوبی جواب داده و عملکرد مناسبی داشته است. تولید گوجه فرنگی در ایران با سطح کشت ۱۵۰ هزار هکتار، بیش از ۴٫۵ میلیون تن در سال است که رتبه هفتم تولید این محصول در جهان را به کشور ما اختصاص داده است.
از گوجه فرنگی با هر گونه لکه قابل توجه، تیرگی یا چین و چروک پوستی اجتناب کنید. پوست باید شفاف، براق و بدون لکه یا آسیب مکانیکی باشد. تغییر رنگ یا کم آبی در ساقه ها می تواند موجب کاهش زمان ماندگاری محصول گردد، اگر ساقه همراه گوجه فرنگی وجود داشته باشد، باید کاملا سبز باشد.
گوجه فرنگی خوب، نسبت به سایز خود سنگین تر است، همچنین برای انتخاب گوجه فرنگی خوب می توانید آن را بو کنید؛ اگر بوی شیرین آن را در اطراف ساقه و برگ حس کردید، بهترین را انتخاب نموده اید.
از لحاظ فنی بهترین گوجه فرنگی نوع مزرعه ای و مربوط به فصل تابستان است، لذا گوجه فرنگی برداشت شده در بین ماههای تیر تا شهریور، بهترین گوجه فرنگی در نوع خود خواهد بود. نیاز غذایی بشر امروز به مصرف گوجه فرنگی در تمام طول سال موجب شده تا پرورش گوجه فرنگی به صورت گلخانه ای توسعه یابد که این امر موجب افت کیفیت در طعم و مزه گوجه فرنگی گلخانه ای نسبت به محصول مزرعه ای شده است.
گوجه فرنگی گلخانه ای ظاهری زیباتر داشته و دارای پوستی ضخیم تر نسبت به گوجه فرنگی مزرعه ای است که به آن اجازه می دهد تا ماندگاری بیشتری داشته باشد و بتواند مسافت های طولانی تری را برای رسیدن به مقصد صادراتی تحمل کند. جمع بندی اینکه گوجه فرنگی های محلی یا مزرعه ای، عمر کوتاه تر و طعم بهتری را دارا هستند. باید توجه داشت که چیدن گوجه فرنگی الزاما باید توسط قیچی انجام گردد.
جهت صادرات گوجه فرنگی به مقاصد دور دست، باید گوجه فرنگی قبل از اینکه کاملا قرمز شود و رنگ بگیرد، چیده شود. بر اساس گونه گوجه فرنگی، فصل کاری و مدت زمان لازم برای ارسال گوجه فرنگی به مقصد، معمولا گوجه فرنگی با درجه رنگ ۶ تا ۸ چیده شده و صادر می گردد. چارت رنگی گوجه فرنگی به صورت زیر می باشد.
[vc_btn title=”تماس با ما” color=”success” align=”center” link=”url:https%3A%2F%2Fsepidkhushe.com%2Fcontact%2F|||”][vc_row][vc_column][vc_column_text]
بهترین دمای نگهداری گوجه فرنگی در صورتیکه رسیده باشد ۱۲ درجه سانتی گراد بوده و در صورتیکه نیاز به رسیدن داشته باشد، دمای ۱۹ درجه سانتیگراد تا ۲۱ درجه سانتیگراد با رطوبت نسبی ۹۰٪ تا ۹۵٪، برای گوجه فرنگی ایده آل است. نگهداری گوجه فرنگی در دمای بالاتر از ۲۷ درجه سانتی گراد، سبب کاهش شدت رنگ قرمز گوجه فرنگی می شود، همچنین نگهداری گوجه فرنگی در دمای کمتر از ۱۰ درجه سانتیگراد باعث می شود تا رسیدن به رنگ قرمز، با مشکل مواجه گردد.
گوجه فرنگی های کاملا سرخ را می توان برای مدت چند روز در دمای ۷ درجه سانتیگراد ذخیره نمود، لیکن گوجه فرنگی هایی که در دمای ۱۰ درجه سانتیگراد نگهداری می شوند، از نظر عطر و طعم پایین تر از گوجه فرنگی هایی که در دمای ۱۳ درجه سانتی گراد نگهداری می شوند، هستند.
اگر گوجه فرنگی برای مدت بیش از ۲ هفته در دمای کمتر از ۱۰ درجه سانتیگراد قرار گیرد یا حدود ۵ تا ۶ روز در دمای ۵ درجه سانتیگراد واقع گردد، دچار پدیده سرمازدگی خواهد شد، که پیامدهای آن: عدم رسیدن گوجه فرنگی، عدم رسیدن به رنگ و طعم کامل، توسعه رنگ نامنظم در محصول، نرم شدن زودرس، تکه شدن پوست، قهوه ای شدن دانه ها خواهد بود.
گوجه فرنگی، میوه ای فرازگرا یا کلیماکتریک (climacteric) می باشد. میوه های فرازگرا یا کلیماکتریک پس از برداشت و چیده شدن از درخت یا بوته مادری، امکان ادامه فرآیند رسیدن را دارا هستند، لذا نیازی به باقی گذاردن آنها بر روی درختان یا بوته ها برای تکمیل دوره زندگی خود نیستند.
با توجه به فرازگرا بودن گوجه فرنگی، معمولاً در مراحلی که این محصول از نظر اندازه کاملاً رشد یافته ولی هنوز کامل نرسیده است، برداشت می گردد تا تحمل شرایط حمل و نقل و همچنین انبارداری را دارا باشد. برای مقاصد صادراتی بهتر است گوجه فرنگی به صورت دو رنگ چیده شود تا در طول مدت زمان حمل به رسیدگی کامل برسد. میزان تولید اتیلن گوجه فرنگی بسیار پایین بوده ولی حساسیت آن به گاز اتیلن زیاد است. لذا باید این میوه را از سایر میوه هایی تولید گاز اتیلن دارند، جدا نگه داری کرد.
گوجه فرنگی علاوه بر اینکه رنگ و شکل بسیار زیبایی دارد یکی از سبزیجاتی است که بسیار خوشمزه و پرخاصیت می باشد. گوجه فرنگی سرشار از ویتامینهای C و A، اسیدفولیک، بتاکاروتن بوده و دارای مقدار کمی ویتامینهای گروه B شامل B1، B2، B3، B5 است. گوجه فرنگی همچنین دارای مواد معدنی مختلف شامل کلسیم، فسفر، پتاسیم، سدیم، گوگرد، کمی آهن، مس، روی و فیبر می باشد. البته برخی افراد نسبت به گوجه فرنگی حساسیت دارند که طبیعتا باید از مصرف آن خودداری کنند. اگر شما جزء آدمهایی هستید که به راحتی گوجه فرنگی را در برنامه غذایی خود قرار داده اید به خواص اصلی گوجه فرنگی که در ذیل آمده است، توجه فرمایید:
شرکت راه سبز آوان نوا (گروه آگرو) افتخار دارد که از بهترین گلخانه ها و مزارع کشور نسبت به تهیه گوجه فرنگی مرغوب اقدام نموده و با استفاده از آخرین روش ها و فن آوریهای پس از برداشت گوجه فرنگی و همچنین به کارگیری کارگران ماهر و آموزش دیده در محیطی کاملا بهداشتی و مطابق با الزامات روز جهانی، اقدام به سورت و بسته بندی گوجه فرنگی صادراتی نماید. این شرکت با بهره گیری از متخصصین کشاورزی، نسبت به کنترل کیفیت محصول گوجه فرنگی صادراتی خود با برند آگرو اقدام نموده تا کلیه نیازهای مصرف کننده نهایی را به منظور دسترسی به محصولی سالم فراهم کند. شرکت راه سبز آوان نوا همواره تلاش داشته تا بهترین انواع گوجه فرنگی را در تمام طول سال از مناطق کشت این محصول در ایران تامین نماید. این شرکت، گوجه فرنگی خود را از مناطق مختلف از قبیل شهرضا، اصفهان، همدان، خرم آباد، آذربایجان، قزوین، تاکستان، ورامین، زنجان، بوشهر و جیرفت به عنوان بهترین مناطق تولید گوجه فرنگی کشور، تامین نموده و همواره تلاش داشته تا بهترین محصول را با بهترین نوع بسته بندی و قیمت رقابتی به بازارهای خود عرضه نماید.
بازارهای عمده صادراتی گوجه فرنگی آگرو، کشورهای قطر، عمان، روسیه، امارات متحده عربی و عراق می باشند. مشتریان محترم می توانند درخواست محصول خود را به واحد بازرگانی شرکت ارسال نمایند. همچنین گلخانه داران و کشاورزان محترم گوجه فرنگی می توانند با واحد بازرگانی شرکت تماس گرفته و ضمن استفاده از مشاوره فنی متخصصین مربوطه، در فرآیند صادرات محصول خود با این شرکت مشارکت نمایند.