بیماری ماهی های آکواریومی

[vc_row][vc_column][vc_column_text]

انواع بیماری در ماهی های آکواریومی

نگهداری ماهی های آکواریومی نیاز به مراقبت و محافظت آنها در برابر بیماری ها دارد. یکی از علل اصلی انواع بیماری در ماهی های آکواریومی، آب ناسالم است. سالم و مناسب بودن آب آکواریوم به معنای سلامت ماهی است؛ بنابراین توجه دقیق به وضعیت مخزن اکواریوم نقش زیادی در سلامت ماهی ها دارد. در انواع بیماری در ماهی های آکواریومی، بیماری های انگلی شایع ترین و مهمترین اختلالات می باشد.
در فیلم آموزشی  پرورش ماهیان زینتی که شرکت سپید خوشه نقش جهان تهیه کرده است، شما عزیزان می توانید به صورت کامل و جامع از صفر تا صد پرورش ماهیان را آموزش ببینید.

[vc_btn title=”تماس با ما” color=”success” align=”center” link=”url:https%3A%2F%2Fsepidkhushe.com%2Fcontact%2F|||”][vc_row][vc_column][vc_column_text]

 

انواع بیماری در ماهی های آکواریومی، عبارتند از:

• پاپای
• زخم ها
• مخملی
• کرم لنگر
• چیلودونلا
• قطره جربی
• بیماری لجن
• شپش ماهی
• سوراخ در سر
• اختلال مثانه شنا
• پوسیدگی باله و دم
• عفونت های قارچی
• مسمومیت با آمونیاک
• ایچ (خارش یا لکه سفید)

 ایچ (خارش یا لکه سفید)

در بررسی انواع بیماری در ماهی های آکواریومی، Ich، رایج ترین انگل آکواریوم خانگی است که در صورت عدم درمان می تواند کشنده باشد. قابل توجه ترین علامت Ich لکه های سفید برجسته کوچک روی بدن و باله های ماهی است که به نظر می رسد روی ماهی نمک پاشیده شده و ممکن است متوجه تحریک ماهی های خود در مقابل اشیاء موجود در مخزن شوید. در این شرایط ماهی به سرعت آبشش های خودش را حرکت می دهد، بی حال می شود یا در کف مخزن بدون حرکت باقی می ماند. محرک های رایج برای شروع Ich، افت ناگهانی دمای محیط آکواریوم یا اضافه کردن آب سرد هنگام تعویض آب یا ورود ماهی جدید است. ماهی های وارد شده ممکن است بدون هیچ علائم خاصی ناقل Ich باشند.

اضافه کردن ماهی جدید به آکواریوم باعث ایجاد استرس در سایر ماهی ها و کاهش ایمنی سیستم بدن آنها می شود که این امر به نوبه خود ماهی را مستعد ابتلا به انواع عفونت ها می کند. اگر فکر می کنید یکی از ماهی های شما به این انگل آلوده شده، باید کل ماهی ها را درمان کنید، زیرا Ich بسیار مسری است. هرچه زودتر Ich را تشخیص داده و شروع به درمان کنید، شانس بیشتری برای نجات ماهی ها وجود دارد.

اگر چه این بیماری انگلی همه ماهی ها را تحت تاثیر قرار می دهد اما برخی ماهی ها  بیشتر مستعد ابتلا به ich هستند، از جمله:

• مارماهی
• گربه ماهی
• ماهی های تیان
• ماهی های نقره ای

درمان Ich

روش های مختلفی برای درمان Ich وجود دارد. موثرترین و ایمن ترین راه استفاده از داروی Ich بدون آکواریوم است. اگر لکه های سفید بعد از ۵ روز از درمان باقی بمانند، ممکن است که یک عفونت باکتریایی ثانویه به ضایعات باقی مانده از انگل حمله کرده باشد که در این صورت ماهی نیاز به آنتی بیوتیک دارد.

روش دیگری برای کسانی که دوست ندارند از مواد شیمیایی استفاده کنند این است که به تدریج درجه حرارت در آکواریوم را تا حدود ۸۵ درجه فارنهایت بالا ببرید و تا دو هفته آن را حفظ کنید. گرما در طی چرخه زندگی انگل ها را از بین می برد. هنگام استفاده از این روش اضافه کردن دیفیوزر هوا به آکواریوم توصیه می شود، زیرا با افزایش دما، آب اکسیژن محلول کمتری را نگه می دارد. توجه: فقط دما را ۱ تا ۲ درجه در روز افزایش دهید و علائم ماهی های خود را از نزدیک کنترل کنید. اگر آن ها دچار تنفس سریع یا علائم خاص دیگری شدند به تدریج درجه حرارت را پایین بیاورید تا ماهی بهبود یابد. ماهی های آب سرد نیاز به درمان با دارو و نمک آکواریوم دارند زیرا روش افزایش دما باعث ایجاد استرس در آنها می شود.

شپش ماهی

شپش ماهی دارای یک پوسته مسطح گسترده بوده و به راحتی قابل مشاهده است. ماهی های آلوده به شپش ماهی در تلاش برای از بین بردن آنها به طور نامنظم شنا و یا به اشیاء موجود در آکواریوم برخورد می کنند. از نزدیک، می توانید شپش ها را که روی ماهی حرکت می کند مشاهده کنید! شپش ماهی معمولاً از طریق ماهی های برکه وارد آکواریوم می شوند. شپش ماهی به بدن ماهی متصل و شروع به هضم بافت بدن ماهی می کند که در این شرایط ممکن است منجر به عفونت های باکتریایی ثانویه در ماهی شود. با استفاده از موچین، شپش های ماهی را می توان از نظر جسمی از بین برد، با این حال، آکواریوم نیز باید، دارو درمانی شود. به نظر می رسد که دیمیلین در برابر شپش ماهی موثر است.

 

کرم لنگر

Lernea cyprinacea، معروف به کرم لنگرگاه، یکی دیگر از سخت پوستان است؛ اما آنها می توانند هر ماهی را آلوده کنند. کرمهای آنچر از طریق فلس داخل بدن ماهی متولد شده و با استفاده از زائده های قلاب مانند وصل می شوند و هضم مایعات بدن را شروع می کنند. کرم های لنگر نیز به آبشش و حفره های ماهی حمله می کنند. می توانید آنها را با استفاده از موچین جدا کنید، اما باید مراقب باشید که کل انگل را بیرون بکشید، زیرا گاهی اوقات انگل شکسته می شوند. هنگام بیرون کشیدن Lernea از یک ماهی، ممکن است یک تکه کوچک گوشت بدن ماهی برداشته شود که در این شرایط ماهی نیاز به استفاده از آنتی بیوتیک ها برای جلوگیری از عفونت های باکتریایی ثانویه دارد.

 

اختلال مثانه شنا

مثانه شنا یک ماهی به حفظ شناور بودن آن ها کمک می کند. برخی مشکلات مانند یبوست منجر به اختلال مثانه شنا در ماهی ها می شود. این شرایط به طور عمده در ماهی هایی مانند نژادهای فانتزی با بدن های گلوبوئید Orandas و Fantails تأثیر می گذارد. در صورت بروز این بیماری ممکن است علائمی مانند شنا کردن نامنظم، مشکل در شنا کردن در قسمت زیر مخزن و شناور شدن به سطح را مشاهده کنید. در برخی از ماهی ها، این مسئله به دلیل عفونت زمینه ای باکتری یا قارچ ایجاد می شود، اما می تواند به یک بیماری کلیوی یا کبد نیز مربوط باشد. در صورت بروزعلائم این بیماری باید شیمی آب خود را بررسی کنید و ۲۵ درصد تغییر آن را تغییر دهید.

در این شرایط به ماهی خود تا ۴۸ ساعت غذا ندهید و پس از اتمام این مدت زمان، نخود فرنگی یخ زده شده (پوست گرفته شده) که به عنوان یک ملین طبیعی عمل می کند را به ماهی بدهید. در صورت عدم بهبود، مخزن را با نمک آکواریوم و فوران ۲. درمان کنید. اگر ماهی در قسمت پایین آکواریوم قرار دارد، سطح آب تا نصف کاهش دهید تا فشار روی آنها کم شود. اگر ماهی شما روی سطح شناور است، جریان فیلتر را کاهش دهید.

 

زخم ها

زخم ها معمولاً بر ماهی های آب سرد مانند ماهی قرمز تأثیر می گذارد. زخم ها التهاب بافت های خارجی هستند.

 

زخم ها می توانند در اثر عوامل زیر ایجاد شوند:

 

• انگل ها
• pH زیاد یا پایین
• عفونت باکتریایی
• صدمات جسمی
• فرسایش باکتری ها
• مواد شیمیایی موجود در شیمی آب ضعیف مانند آمونیاک بالا، نیترات

این مسئله نشانگر یک مشکل زیست محیطی است و در صورت بروز این علائم شرایط آب آکواریوم را بررسی کنید و ۳۰ تا ۵۰ درصد تغییر دهید.

پاپای

اگرچه Popeye به عنوان بیماری در نظر گرفته نمی شود، اما می تواند نشان دهنده یک مشکل اساسی در ماهی باشد. Popeye باعث ایجاد مایعات در پشت یا خود چشم ماهی ها می شود. این وضعیت در اثر جنگیدن، عفونت باکتریایی یا آب بی کیفیت ایجاد می شود. اگر مشکلی در مورد چشمان ماهی خود مشاهده کرده اید، حتماً همه اشیاء تیز را از مخزن جدا کنید. بهتر است ماهی ها را تا زمان بهبودی کامل در آکواریوم قرنطینه کنید چون ممکن است یک عفونت باکتریایی زمینه ای منجر به بروز این بیماری شده باشد.

پوسیدگی باله و دم

قرمزی باله یا دم ماهی همراه با لبه های سفید رنگ می تواند نشان دهنده پوسیدگی در این قسمت ها باشد. در این شرایط ممکن است ماهی در قسمت کف مخزن باقی بماند و غذا نخورد. پوسیدگی می توان نشان دهنده کیفیت پایین آب باشد.

 

چیلودونلا

این انگل تک یاخته علائمی مشابه با ایچ دارد و باعث بروز علائم زیر می شود:

•  اختلال در تنفس
• برخورد با سطح
• باله های بسته شده
• ترشح مخاطی شدید
• برخورد ماهی به اجسام موجود در آکواریوم

شیوع Chilodonella اغلب با کیفیت پایین آب همراه است. این بیماری انگلی می تواند هر نوع ماهی را مبتلا کند اما بیشتر ماهیان گرد و جوان در معرض خطر ابتلا به این بیماری قرار دارند. درمان های مؤثر چیلودونلا شامل فرمالدئید، متیلن آبی و آکریفلاوین است. در این شرایط افزایش دما به طور معمول فایده ای ندارد.

 

عفونت های قارچی

عفونت های قارچی یکی از شایع ترین اختلالات ماهی است. اسپورهای قارچی به طور طبیعی در مخازن ماهی جمع می شوند، اما این اسپور ها ممکن است برای ماهی های بیمار، استرس یا آسیب دیده خطرناک باشند.

این عفونت ها به صورت یک رشد پشم پنبه مانند بر روی نواحی زیر شود:

• باله
• دهان
• پوست
• آبشش ماهی

این وضعیت به طور معمول یک مشکل ثانویه است، بنابراین به درمان بیماری زمینه ای و اصلی نیاز دارد.

بیماری سوراخ در سر

بیماری سوراخ در سر، اکثرا نژادهای سیچلیدها و بویژه Discus و Oscars را درگیر می کند. کمبود ویتامین، مواد غذایی با کیفیت پایین و شرایط ناسالم آب می تواند منجر به بروز سوراخ در سر شود که در این شرایط ضایعاتی به صورت چاله های کوچک در سر و خط جانبی ماهی ظاهر می شود.

اگر چنین ضایعاتی را مشاهده کردید،:

۳۰ تا ۵۰ درصد تغییر آب را انجام دهید.

pH و دمای آب را نیز بررسی کنید.

رژیم غذایی ماهی را با یک غذای پوسته ای با کیفیت بالا و یک مکمل ویتامین بهبود دهید.

مسمومیت با آمونیاک

مسمومیت با آمونیاک یک مشکل شایع در مخازن ماهی است و بیماری محسوب نمی شود اما می تواند فشار زیادی در ماهی ایجاد کند و منجر به سایر مشکلات سلامتی از جمله اختلالات باکتریایی شود.  آبشش های قرمز یا ملتهب و گاز زدن سطح زمین توسط ماهی ها و تیره شدن آب مخزن می تواند علائم مسمومیت آمونیاک باشد. برای درمان این شرایط، آب را از نظر آمونیاک و pH و دما بررسی کنید. ماسه سنگ را درون مخزن ماهی خود با یک سیفون ماسه سنگ تمیز کنید.

 

بیماری لجن

این بیماری انگلی با تولید بیش از حد پوشش مخاطی مشخص می شود که به عنوان یک پوشش مخاطی خاکستری / سفید تا آبی ظاهر می شود. در این شرایط افزایش سرعت تنفس می تواند ناشی از احساس فشار بر روی ماهی باشد. اگر مخاط آبشش های ماهی را پوشانده باشد، ممکن است ماهی خفه شود. شرایط نامناسب آب، ازدحام بیش از حد یا تغییر ناگهانی دما باعث افزایش فشار بر روی ماهی شود. در صورت مشاهده علائم، باید میزان آب خود را در حد pH بررسی کرده و تغییر آب را بین ۳۰ تا ۵۰ درصد انجام دهید. با احتیاط از نمک آکواریوم استفاده کنید.

 

چیلودونلا

این انگل تک یاخته علائمی مشابه با ایچ دارد و باعث بروز علائم زیر می شود:

• اختلال در تنفس
• برخورد با سطح
• باله های بسته شده
• ترشح مخاطی شدید
• برخورد ماهی به اجسام موجود در آکواریوم

شیوع Chilodonella اغلب با کیفیت پایین آب همراه است. این بیماری انگلی می تواند هر نوع ماهی را مبتلا کند اما بیشتر ماهیان گرد و جوان در معرض خطر ابتلا به این بیماری قرار دارند. درمان های مؤثر چیلودونلا شامل فرمالدئید، متیلن آبی و آکریفلاوین است. در این شرایط افزایش دما به طور معمول فایده ای ندارد.

 

قطره چربی

قطره چربی به عنوان یکی از انواع بیماری در ماهی های آکواریومی بیشتر به عنوان بیماری پینکون یا نفخ مالاوی شناخته می شود و معمولاً برای ماهی کشنده است و با تورم شکم، بی اشتها و بی حالی ماهی تشخیص داده می شود. در این شرایط بهتر است سریعا ماهی را قرنطینه کنید تا از انتقال بیماری به سایر ماهی ها جلوگیری شود. حفظ کیفیت آب مخزن ماهی برای محافظت از ماهی در برابر این شرایط بسیار مهم است. همچنین، حتماً به ماهی غذاهای مرغوب بدهید و از ازدحام آنها جلوگیری کنید. آب را به طور مکرر آزمایش کنید.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]