شنبلیله گیاهی است علفی و یکساله با نام علمی Trigonella foenum graecum و به تیره Fabaceaae (باقلاییان) تعلق دارد.
زیستگاه اصلی این گیاه نواحی مدیترانه می باشد و بعنوان یکی از سبزی ها، در تهیه غذاها مورد استفاده قرار می گیرد.
این گیاه دارای برگ های متناوب، گل های منفرد به رنگ زرد روشن، بنفش یا مایل به سفید می باشد.
این سبزی خوراکی دارای خواص دارویی فراوانی است مانند: ملین، اشتها آور و تقویتی، برطرف کننده التهابات پوستی.
دانه های شنبلیله به دلیل داشتن آهن و دیگر عناصر،برای درمان ضعف عمومی بدن مؤثر می باشد و از بروز سکته قلبی جلوگیری می کند.
این سبزی براحتی از طریق بذر قابل تکثیر می باشد.
بذر شنبلیله نور کامل خورشید را به مکان نیمه آفتابی ترجیح میدهد، خاک این گیاه در طول دورههای خشک و بدون باران باید مرطوب نگاه داشته شود.
بذرها را پیش از کاشتن، به جهت افزایش قدرت جوانه زنی، ۱۲ الی ۲۴ ساعت در آب خیس کنید.
بذر شنبلیله در عمق یک سانتی متری خاک بصورت دستپاش یا ردیفی با فاصله کرتی ۲۵ تا ۳۰ سانتیمتر کاشته میشود.
بذرها را به مقدار انبوه و کنار هم بپاشید مقداری خاک روی بذرها بریزید و خاک را تا سبز شدن بذرها مرطوب نگه دارید.
میتوانید هشت هفته قبل از پایان سرما و یخبندان، بذرها را داخل یک گلدان کاشته و در منزل نگهداری کنید و پس از زمان سرما و یخبندان آن را به بیرون منتقل کنید.
برای کشت بذر در گلدان پس از انتخاب گلدان مناسب، خاک سبکی را تهیه کرده و بذرها را بصورت یکنواخت روی سطح خاک پخش کنید و سپس روی بذرها را با لایه نازکی از خاک بپوشانید و در جایی با نور مناسب قرار دهید، بدلیل ریز بودن بذرها و جلوگیری از جابجا شدن آنها تا زمان جوانه زنی، از آبپاش برای آبیاری استفاده کنید.
خاک مناسب: خاک سبک با کمی کود حیوانی.
آبیاری: روزی یکبار.
زمان کاشت: فروردین تا آخر خرداد.
زمان جوانه زدن: ۶ تا ۸ روز پس از کاشت.
نور : نور مستقیم و کامل خورشید