در کشور ما به علت محدود بودن منابع شهد در بیشتر نقاط کشور و عدم استفاده ی زنبور داران از بیشتر مابع شهد باغ ها و مزارع عسل خیز، حتی در فصول بهار و تابستان کوچ کنند. در غیر این صورت در بیشتر نقاط کشور، میانگین تولید عسل هر کندو کمتر از ۱۰کیلو خواهد بود که چنین تولیدی با قیمتی که مردم حاضرند برای عسل بپردازند. برای زنبوردار اقتصادی و ممکن نخواهد بود.
اگر اصول و مراحل رسیدن عسل در تهیه چنین عسل هایی مراعات شود،
نمیتوان به آن عسل تقلبی گفت و فقط از جهت تعریف عسل استاندارد با آن مغایرت دارد. چنانچه ذکر شد، اگر در فرایند تولید عسل از شربت های غنی شده استفاده شود، حتی به مراتب با ارزش تر از عسل های تهیه شده با شهد گل خواهد بود. در تعریف، این عسل ها در رده ی غیر طبیعی (نه تقلبی) طبقه بندی میکنند.
یکی از موارد تقلب در عسلدر حالت کلی عسل تهیه شده از مواد قندی که زنبور عسل هیچ گونه نقشی در جمع آوری آن نداشته باشد و افزودن هر ماده ی دیگر اعم از مواد قندی و انواع اسانس ها، رنگ ها و انواع نگهدارنده ها به عسل، از موارد تقلب محسوب میشود و ارزش آن در مقایسه با عسل صفر است.
یکی از راه های تشخیص عسل اصلی از تقلبی شکرک زدن آن است. این تصور که عسل تقلبی در شرایط سرما و طول مدت نگهداری شکرک میزند، کاملا اشتباه است. این شرایط برای عسل های طبیعی صادق است. زیرا در مدت نگهداری و در مجاورت سرما، با کاهش رطوبت و ایجاد بلور های منظم قندی در نتیجه ی وجود آنزیم های افزوده توسط زنبور عسل (دیاستاز های عسل مانند آنزیم های اینورتاز)،عسل شروع به شکرک زدن میکند.
درجه ی سفتی و زمان شروع شکرک زدن به نوع گل و آب و هوای منطقه بستگی دارد.
عسل طبیعی و غیر طبیعی هردو در شرایط سرما شکرک میزنند، بنابراین جهت تشخیص چنین عسل هایی دقیق ترین روش، آزمایش هایی است که در آزمایشگاه های مشخص مواد غذایی و شیمیایی روی آن انجام می گیرد. ولی شناسایی چنین تقلب هایی برای عموم مردم که دسترسی به آزمایشگاه های مجهز ندارند غیر ممکن است. در مواردی با استفاده از تجربیات و آگاهی داشتن از نوع عطر و طعم عسل از جهت کیفی میتوان حدس هایی زد؛ زیرا عسل دارای عطر و طعم مخصوص به خود است و در تعریف آن چنین بیان میشود که عسل دارای عطر و طعم گل است.
شکرک زدن عسل نه تنها دلیل بر تقلبی بودن نیست، بلکه برعکس معرف آن است که عسل کاملا سالم است و نمیتواند تقلبی باشد و این برخلاف تصور غلط در ایران است که عسل شکرک زده را تقلبی میدانند. بر این اساس، حرارت دادن عسل به منظور از بین رفتن شکرک های ایجاد شده در آن سبب از بین رفتن آنزیم ها و کاهش کیفیت عسل میشود.
برای مصرف کننده یک راه بیشتر برای تشخیص عسل وجود ندارد و آن هم استفاده از ابزار هایی است که بدن در اختیارش گذاشته است. با چشمانش شکل ظاهری عسل را ارزیابی میکند، با بینی آن را بو میکند و با زبانش آن را مزه مزه مینماید.
اگر عسل عطر و طعم گل ها را داشت، این عسل، عسل واقعی(طبیعی) واقعی است و ارزش آن را دارد که بهای آن را در حد معقول بپردازد. عسلی که بوییدن آن باعث عطسه شود و نوشیدنش سکر و مستی آورد و چشیدنش گلو را بسوزاندف برای تغذیه مناسب نیست.
راه های متعددی برای شناخت عسل طبیعی هست. اگر عسل را در آب ولرم حل کنیم، مزه ی آن میخوش(بین شیرین و ترش) میشود نه شیرین. نور پلاریزه هم اگر به عسل طبیعی تابانده شود، این نور با تاباندن به عسل تقلبی و محصولات شکری به راست میگردد؛ زیرا مولکول های آن راستگرد است.
پرورش زنبور عسل، یک حرفه بسیار دشوار است و به دانش و مهارت کافی در این زمینه نیاز دارد. بنابراین در صورتی که فردی بدون هیچ سر رشته ای وارد این حرفه شود ممکن است با از بین رفتن زنبورهایش تمام سرمایه خود را از دست بدهد. اگر شما هم به تازگی علاقمند به این حرفه شده اید و در این کار مبتدی هستید و یا این که قصد راه اندازی چنین کسب و کاری را دارید، حتما اطلاعات خود را در این زمینه کامل کنید.
شرکت سپیدخوشه نقش جهان، ارائه دهنده دوره های آموزش، صفر تا صد، پرورش زنبور عسل و تولید کندو
[vc_btn title=”تماس با ما” color=”success” align=”center” link=”url:https%3A%2F%2Fsepidkhushe.com%2Fcontact%2F|||”][vc_row][vc_column][vc_column_text]